Herfst

Het seizoen van loslaten. Maar wat is het precies wat we loslaten? Wat ik vooral bij mijzelf merk zodra de herfst op komst is, is heimwee. Heimwee naar de Zon, de warmte, de spontaniteit, het licht enz enz. Daarna komt er overgave. Het is wat het is. De dagen worden korter, kouder en donkerder. Dan komt het moment van naar binnen keren en reflecteren op de afgelopen maanden. Wat heb ik allemaal gedaan, wat heb ik bereikt, wie heb ik ontmoet? Wie heeft mij geïnspireerd en aan het denken gezet? En geloof me als ik zeg dat er dit jaar ontzettend veel gebeurd is om op terug te kijken. Dingen die nu een plekje krijgen in mijn systeem. Allereerst starte ik bij een Psycholoog en ontving ik EMDR therapie. Na een scheiding eind 2021, meerdere verhuizingen samen met mijn 3 kids en mijn hondje, een Twinflame proces wat nog altijd zijn doorwerking heeft, een abortus, nog meer verhuizingen en ga zo maar verder, was de koek op. Ik kwam terecht in een dikke vette depressie. S'ochtends lukte het mij niet om op te staan, maar ik moest wel. Ik had nergens meer zin in, moest werkelijk waar huilen om ALLES en ga zo maar door. Ondanks dat de psycholoog niet direct iets is waar ik voorstander van ben, ging ik toch en met resultaat. Iedere dag voel ik mij een stukje beter en kom ik een stukje dichter bij de oude Danique. Daarnaast deed ik dit jaar een flinke regressie sessie waar ik geconfronteerd werd met iets wat mij vooral afgelopen 2,5 jaar heeft beziggehouden en waardoor er een heleboel puzzelstukjes op zijn plek vielen. Ik kreeg Coaching, ontving meerdere readingen, deed systemisch werk, ging weer fanatiek sporten, kreeg een pup waardoor ik weer meer en meer in de natuur te vinden was (en ben), gaf samen met een groep mediums mijn eerste Demonstratie waarbij ik voor een groep mensen contact maakte met de Spirituele wereld, ik begon aan een opleiding tot Ceremonieel tattoo artiest, ging op retraite naar Ibiza, verkocht mijn VW T2 busje welke ik ooit gekocht had met hele mooie intenties die helaas niet helemaal van de grond kwamen. En nu? Ik voel mij lichter, krachtiger, blijer en klaar voor de rest van wat er nog op mijn pad komt. Alles wat afgelopen jaar aan de oppervlakte gekomen is, kan nu langzaam, in de herfst, een plekje krijgen. Daar waar ik gebleven ben ga ik verder. Werken aan mijzelf, voor mijzelf, voor mijn toekomst. Als er iets is wat ik afgelopen maanden geleerd heb, is het dat wij mensen veerkrachtiger zijn dan we vaak denken. Zoals de bomen in de herfst hun bladeren loslaten om vervolgens in stilte bezig te zijn met het ontwikkelen van nieuwe blaadjes, zo is het voor ons mensen ook. Daar waar we denken dat het stopt, vinden wij altijd toch weer de kracht om door te gaan! En ik weet en voel nu dan ook dat ik zoveel krachtiger ben dan ik altijd gedacht heb. Onze grootste vijand zijn wij zelf! Wil je dingen veranderen in je leven, ga dan ergens beginnen. Gewoon bij het begin. Stapje voor stapje. Neem je de ladder in 1x dan valt ie om. Maar beklim je deze met kleine stapjes en in goed evenwicht, dan blijft ie staan. En als je dan eenmaal boven bent, is het uitzicht fantastisch. Vertrouw altijd op je eigen gevoel, je intuïtie, laat je leiden door het Universum en vertrouw er op dat alles uiteindelijk in je voordeel werkt. Alle dingen die wij meemaken die ons kapotmaken, zorgen uiteindelijk voor groei. Het leven is een reis, en net als de natuur, met al zijn mooie en minder mooie kanten, zijn verschillende seizoenen met ieder zijn eigen charmes, zo gaat het bij ons ook. Geef je over aan dat wat er op je pad komt. Geef je over aan je eigen natuur en uiteindelijk zul ook jij weer tot bloei komen!

with love,

Danique